Ik ben...

Tanja Maas

48 jaar alweer


en ongewenst kinderloos

Ik ben dus ongewenst kinderloos maar wel blij met mijn leven!

Dat wat jaren geleden wel anders.. Ik neem je even mee naar mijn leven toen ik eind 30 was.

Ik stond in de winkel een winterjas te kopen toen ik een klein baby’tje hoorde huilen. Ik keek om en zag verschillende mensen maar niemand reageerde. Het huilen werd erger en erger maar niemand ging er naar toe! Een steek van pijn ging door mijn hart en ik vluchtte naar buiten omdat de tranen over mijn wangen liepen. Buiten hapte ik naar adem. Zelf wilde ik zó graag een kind – ik kon niet aanzien dat dit kindje niet getroost werd, terwijl ik er zo naar verlangde om mijn zoon of dochter in mijn armen te houden. Al jaren probeerde ik om moeder te worden. En op dat moment, voor die winkel waar dat baby’tje huilde, realiseerde ik me dat ik onder ogen moest komen dat het nooit werkelijkheid zou worden. Ik werd geen moeder, nooit! En zonder nieuwe jas ging ik terug naar huis, wat had het leven nog voor zin als ik geen moeder zou worden? 


Uiteindelijk ben ik 11 jaar bezig geweest om moeder te worden., zonder resultaat.

Honderden keren mijn benen wijd op de tafel van de gynaecoloog.

Verdriet wegdrukken omdat ik op mijn werk er achter kwam dat ik toch weer ongesteld geworden was. Immense hoop voelen als ik overtijd was en deze hoopvolle energie met gedachten proberen te dempen zodat de pijn minder zou worden als het toch niet waar bleek te zijn.

Met tranen naar een zoveelste negatieve zwangerschapstest staren. 

De discussies met mijzelf als ik in mijn vruchtbare periode zat. Ga ik vrijen of niet.. “Ik heb geen zin om te vrijen, of toch wel?’ “Misschien laat ik nu een kans liggen….”  

Mijzelf groter voordoen dan ik van binnen voelde als mensen vroegen of ik kinderen had… 

Pff.. Wat heeft dit een ongelofelijke impact gehad!!

Ik kon toch niet gelukkig worden als ik geen moeder werd? Het leven schoof aan mij voorbij. Ik zag om mij heen waar ik zo naar verlangde en het verlamde mij. Ineens drong het tot mij door; 11 jaar!!? Hoe lang ga ik nog door met lijden? Ik wil niet op mijn sterfbed liggen en spijt hebben dat ik mezelf niet meer geluk gegund had. Het is genoeg geweest. Ik kies voor mijzelf en voor mijn leven omdat ik iets van mijn leven wil maken en wil leven!


Maar hoe is mijn leven nu?

Ik heb een nieuw verlangen in mijn leven wat bruist! We hebben ons huis verkocht en een zeilboot gekocht. We wonen nu op dit schip en zijn ons aan het voorbereiden om de wereld over te zeilen! Dat zal nog wel even duren want het is een hele onderneming;)

Terwijl ik dit schrijf straalt de zon op mijn snoet en wiegt de boot heen en weer. We liggen voor anker midden in de natuur. Lepelaars vliegen over en met een kopje koffie kijk ik naar het glinsterende water wat kabbelt tegen de boot.  De rust en de stilte en de magie van het water.

Mijn leven is niet saai of alledaags.

De ene keer staan we in onze onderbroek midden in de nacht aan dek omdat de wind plots heftig geworden is en de andere keer duiken we het water in en zwemmen een rondje in onze achtertuin

Het is voor mij een ultiem gevoel van vrijheid. Gaan en staan (of eigenlijk drijven) waar we willen. Nooit meer problemen met vervelende buren of onkruid tussen de tegels

Mijn droom, mijn nieuw verlangen daagt mij uit want de wereld over kunnen zeilen vraagt nogal wat van ons. Er is zo veel wat we zelf moeten kunnen! Ik ben nu bijvoorbeeld nu bezig met onze dieselmotor. Ik kan onze dieselmotor laten ontluchten! Yes, zo trots!

Deze zomer hebben we voor het eerste een grote reis gemaakt. 

Wow wat een avontuur!

 De zee is onvoorspelbaar en we zijn op onszelf aangewezen. Dat maakt dat we leren en buiten onze comfortzone groeien. Hierdoor voel ik mij levendiger als ooit! En waar ik helemaal van ga kwispelen is dat we vier extra slaapplaatsen hebben. Ik kijk er echt naar uit om de magie van het bootleven te delen met anderen.


Ik in een aantal kernwoorden.

Oneindig geloof in het leven!

Ik zie altijd overal mogelijkheden voor ontwikkeling en groei, misschien wel op het irritante af. Iets is nooit statisch maar er kan altijd beweging in gebracht worden. Ik ben alert of wat ik geloof wel echt helpt en daag mezelf uit wat waarheid is. Ik kijk altijd naar: Waar heb je wél grip op, wat kan je er wél aan doen? Wat kan er misschien anders? Wat helpt werkelijk om het leven mooier te maken? Ik geef nooit op omdat ik 100% geloof dat je kunt genieten en gelukkig kunt zijn met je leven, hoe je leven ook verloopt!

Een mens is tot zo veel instaat als we er voor open staan.


Een open boek

Ik ben oprecht en persoonlijk. Een professionele afstand vind ik niks. Het gaat juist om het persoonlijke gecombineerd met professionaliteit! Je mag mij altijd alles vragen en zal altijd eerlijk antwoorden. We kunnen juist leren van elkaar omdat we op de zelfde weg staan. Het persoonlijke vind ik juist belangrijk want we hebben vaak al lang genoeg ervaren dat we er alleen voor staan.


Stralen

Ik ben aan het bedenken hoe ik het moet noemen. Mensen zeggen vaak dat ik straal maar hoe moet je stralen nu beschrijven? Je kunt het vergelijken met een aanstekelijk enthousiasme. Ik straal veel en vaak. Als ik ergens van ga kwispelen, als ik iets moois zie, als ik moet lachen, als ik liefde ervaar en nog veel meer. Ik voel de emoties in mijn lijf en je ziet ze op mijn gezicht. Als ik straal dan is er niemand die dit niet ziet. Dit stralen werkt aanstekelijk dus pak een straaltje mee.


Wat is mijn visie?


Een kind is geen garantie tot geluk! 

Gelukkig word je door gebruik te maken van jouw talenten en jouw leven zo in te richten dat jij er blij van wordt. De sleutel tot geluk zit 'm in je verlangen. . Het verlangen is namelijk een mega grote levensenergie en deze levensenergie is gestagneerd gebleven omdat het verlangen naar een kind niet uitgekomen is. Want denk maar eens na.

Waar verlang je nu naar?

Een werkelijk verlangen in je leven geeft je een drive, geeft je energie en plezier in het leven. Deze verlangens energie moet ontrafelt worden van de pijn zodat je deze energie weer kunt activeren.




Als je mij zou leren kennen dan zou je weten dat…

Ik zo impulsief ben dat ik al binnen 2 maanden van onze relatie mijn baan opgezegd heb en met mijn man mee verhuist ben naar Mumai, India en  6 maanden verder waren we getrouwd. Als het goed voelt waarom wachten? We zijn nu meer dan 13 jaar getrouwd en nog steeds mega blij met hem.

Ik vaak het zwemtrapje uitklap en een duik neem in het koude water om mijn hoofd iets minder duf te krijgen (ja ook in de winter).

Dat ik tegelijkertijd chaotisch en perfectionistisch ben. Zo kan ik met mijn adem in tijdens een verbouwing er voor zorgen dat een tegeltje precies aan sluit op het andere tegeltje terwijl ik struikel over de tegels, hamers, tangen en de stuken karton.

Ik ben gek op defectiefs maar ik uit enthousiasme zo snel lees dat ik vaak terug moet bladeren als ik een naam tegenkom die ik niet herken.

Ik creatief met letters ben (lees mijn eigen woorden en taalfouten maak, zie die ene boven;)

Dat ik mega houd van dansen!!! Dat het mij ook niet uitmaakt of er nu wel of niet iemand op de dansvloer staat en of het nu wel of niet hoort. Als ik muziek voel waarbij ik mijn voeten en heupen gaan bewegen ga ik! Bij het een optreden van Steam Down ben ik zo uit mijn plaat gegaan ben dat ik zo stond te springen met mijn armen in de lucht dat ik het gevoel had dat ikzelf niet meer bestond!! Muziek komt bij mij tot leven door mijn lichaam te bewegen. En dat gebeurd nogal snel zullen we maar zeggen.

p.s. Ik ben een Maatschappelijk werker, Psychosociaal holistisch counselor en BML  (Body & Mind Language) Coach & trainer

Wil je graag weten welke werkervaring ik heb? Op LinkedIn kun je deze informatie vinden.

>